Over music online kan ik kort zijn: not my cup of tea. Ik luister veel naar de radio, kan alle muziek uit de seventies meezingen, maar doe er verder niets mee. Juist de afwisseling tussen het gesproken woord en lekkere muziek vind ik zo prettig aan de radio. Radiopodcasts zijn daarom wel mijn ding. Spotify e.d. is het Library Thing van de muziek en dat laat ik liever aan de deskundigen over.Voordat de Aquabrowser geïntroduceerd zou worden, heb ik een voorlichtingsbijeenkomst bijgewoond bij ProBiblio. Op dat moment was dit instrument nog niet af en leek het vooral een grote wolkenbrij die niet voor iedereen te doorgronden was en waar op dat moment nog veel aan gesleuteld moest worden. Ik heb nu de toepassing bij de OBA uitgeprobeerd en ik vind het nog steeds moeilijk te doorgronden. Rechtstreekse zoektochten op titels, auteurs e.d. zijn makkelijk op te lossen, bij zoeken op thema sla je al snel allerlei zijwegen in. Als doorgewinterde zoeker (met weinig recente praktijkervaring, dat wel) vind ik het lastig. Hoe ervaren leners dit, zij zijn ook niet altijd even bedreven. Het aanbrengen van tags lukte prima, terugvinden helaas niet. Worldcat lukte wel heel erg goed. Met het account van 23 dingen, een eigen lijst aangemaakt,tags en beoordelingen toegevoegd en geprobeerd een titel te reserveren die in de collectie van de Londen Metropolitan University zit. Dat lukte nou helaas weer niet. Wereldwijd reserveren is dus nog een stap te ver. Het zou ook enorme logistieke en financiële consequenties hebben. Maar het idee is wel heel leuk, de hele wereld, één grote (virtuele) bibliotheek. Ik kan mijzelf dus wel terugvinden in het gedachtengoed van Jan Klerk.
Ja, je kunt ook teveel willen he? Eerst dat nederlandse reserveringsverkeer maar eens goed op orde houden.. maar wie weet komt de globalisering vanzelf erachteraan..
BeantwoordenVerwijderen